Kredyt we frankach. Czy możliwe jest jego zmniejszenie?
Coraz więcej „frankowiczów” decyduje się na podjęcie kroków prawnych mających na celu zmniejszenie swojego zadłużenia względem banków i instytucji kredytowych.
Czują się bowiem pokrzywdzeni waloryzacją a co za tym idzie wzrostem zadłużenia swoich kredytów we frankach.
Wystąpienia na drogę prawną przeciwko bankowi nie przekreśla fakt, iż przy zawieraniu umowy kredytowej zostaliśmy poinformowaniu o ryzyku ekonomicznym zmienności kursów obcej waluty. Regulaminy niektórych umów kredytowych zawierają bowiem postanowienia, które sądy uznają za niedozwolone w stosowaniu wobec klientów – konsumentów.
Jakie postanowienia regulaminów są niedozwolone?
Zgodnie z treścią art. 3851 Kodeksu cywilnego, postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.
Zapisy w regulaminach bądź umowach kredytowych nieprecyzujące w sposób jasny i klarowny zasad na podstawie, których bank ustala kurs waluty obcej, zostają na mocy powyżej cytowanego artykułu coraz częściej podważane przez polskie sądy.
Bank nie może bowiem jednostronnie i samodzielnie ustalać kursów kupna i sprzedaży waluty obcej. Przyznanie takiego uprawnienia instytucji kredytowej prowadzi bowiem do wystąpienia możliwości niekorzystnego wpływania na wysokość rat kredytowych. Ponadto powoduje sztuczne ich zawyżanie przez bank.
W przypadku wielu umów kredytowych, konsumenci nie mieli żadnej wiedzy na jakich kryteriach bank opierał swoje wyliczenia kursowe. Postanowienia te zatem są uznawane za przerzucanie całego ryzyka związanego z wahaniem kursów na klienta.
Przy kwestionowaniu niedozwolonych zapisów nie ma tak naprawdę znaczenia w jaki sposób rzeczywiście kształtował się kurs waluty obcej. Ponadto nieistotne jest czy w rzeczywistości obiegał on od kursu ustalanego przez Narodowy Bank Polski. Liczy się bowiem sam sposób skrajnie niekorzystnego kształtowania obowiązków konsumenta.
Kredyt we frankach – co powinna określać umowa?
Umowa kredytu frankowego powinna szczegółowo określać sposoby i terminy ustalania kursów wymiany walut, na podstawie którego w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych. Ponadto powinna określać zasady przeliczania ich na walutę wypłaty albo spłaty kredytu.
Co istotne, umowa powinna przedstawiać te kryteria w sposób przejrzysty. Chodzi o to, aby kredytobiorca był w stanie samodzielnie oszacować konsekwencje ekonomiczne umowy. Konsument musi znać sposób, w jaki bank kształtuje kurs CHF. Nie może zwiększać go bądź zmniejszając wedle swego uznania.
Co daje nam wytoczenie sporu przeciwko bankowi ?
Sąd może uznać zapis w umowie dotyczący indeksacji kredytu do waluty obcej za nieobowiązujący. Musimy jednak skutecznie wykazać nasze stanowisko w sądzie. Konsekwencją natomiast takiego rozstrzygnięcia będzie uznanie, iż kredyt został w rzeczywistości udzielony w złotówkach co pozwoli zaoszczędzić kredytobiorcom olbrzymie sumy.
Warto zatem przeanalizować naszą umowę kredytową indeksowaną wedle waluty obcej. Może okaże się, że i u nas są klauzule, które będzie można podważyć?
Istnieje bowiem istotna szansa, iż kredyt który spłacasz lub spłaciłeś został niekorzystnie dla Ciebie zawyżony. Natomiast Ty masz możliwość podważenia jego zapisów.
